Νέα Έκδοση: Τιμητικός Τόμος για τον Μακαριώτατο κ.κ. Ιερώνυμο Β’

Η Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών εξέδωσε έναν Τιμητικό Τόμο προβάλλοντας την ευδόκιμη δεκαπενταετή αρχιερατεία (2008-2023) του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β’.

Πρόκειται για έναν τόμο που τιμά τον Αρχιεπίσκοπο ως ποιμένα και διδάσκαλο σε μια εποχή που έχει ανάγκη να αναδεικνύεται η αδυναμία σε δύναμη, η εξουσία σε αγάπη και η μεγαλοσύνη σε ταπείνωση. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά συγκεντρώνονται στο πρόσωπο και στο αρχιερατικό έργο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος.

Η ασκητική διάθεση και το εκκλησιαστικό φρόνημά του αποτελούν υπόδειγμα πλήρους αφοσίωσης στον Χριστό και στην Εκκλησία. Η Εκκλησία για τον Ιερώνυμο δε συνίσταται σε έναν κατεστημένο θεσμό, αλλά σε έναν οικουμενικό οργανισμό, που υπερβαίνει τις ταξικές διακρίσεις. Ο ίδιος εστιάζει στο όραμα και στις υποχρεώσεις για το αύριο και σε αυτό που θα παραδώσουμε σε αυτούς που έρχονται. Και καθώς η σύγχρονη εποχή χαρακτηρίζεται από μαζοποίηση και συντριβή του ανθρώπου από ιδεολογίες, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ανάγει τον άνθρωπο σε κεντρικό πρόσωπο στη βάση κάθε κοινωνίας. Με δημοκρατικό ήθος και αστείρευτη έμπνευση μετατρέπει την επικοινωνία με τις αρχές και τις εξουσίες του τόπου σε συνεργασία, σεβόμενος την κάθε ετερότητα και αγαπώντας τις κοινωνίες που δεν επιτρέπουν τους αποκλεισμούς. Αναγνωρίζει, επίσης, το σπουδαίο ρόλο του Σχολείου στην αποδοχή της διαφορετικότητας και το θεωρεί ως ένα ειρηνοποιό εργαστήρι.

Επιλογικά, η πνευματική κρίση και η έλλειψη προτύπων της σημερινής εποχής, κινητοποιεί τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στο να προβάλει συνεχώς την απλότητα ως αρετή, την ειλικρίνεια και τη σοβαρότητα ως αρχοντιά μετατρέποντας την ύλη σε πνεύμα. Δεκαπέντε χρόνια μετά, συνεχίζει να οραματίζεται, να καινοτομεί και να ανανεώνει την αρχιερατική του αποστολή με την ευχή να εξακολουθεί να ενεργεί πάνω στο οικοδόμημα της Εκκλησίας του Χριστού σε συνάρτηση πάντα με την κοινωνία.

~ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΙΧΟΥ

Φωτογραφικές Συναντήσεις 2023 – 2024

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λεβαδείας, και ο σύλλογος Φίλοι της Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς ανακοινώνουν τη συνδιοργάνωση των συναντήσεων της Ομάδας Φωτογραφίας της Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς, για την περίοδο 2023 - 2024.

Οι συναντήσεις θα πραγματοποιούνται μόνο διαδικτυακά μέσω Zoom.

− Έναρξη Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2023 και κάθε δεύτερη Τετάρτη στις 9 μ.μ.

Θα γίνουν συνολικά 19 συναντήσεις.
Στις 11 από αυτές θα γίνεται παρουσίαση και κριτική φωτογραφιών των ίδιων των συμμετεχόντων, ενώ θα υπάρχουν και παρουσιάσεις σημαντικών εικαστικών καλλιτεχνών όπως και συζητήσεις που αφορούν σε θέματα Τέχνης.
Οι υπόλοιπες 8 από τις συναντήσεις θα είναι ανοικτές πανελληνίως, με online παρουσιάσεις σημαντικών σύγχρονων Ελλήνων φωτογράφων.

Για όσους πιθανόν χρειάζεται, θα πραγματοποιηθεί εντατικό online εισαγωγικό σεμινάριο, σε ενδιάμεσες Τετάρτες (χειρισμός μηχανής, βασικά στοιχεία σύνθεσης και αισθητικής καλλιτεχνικής φωτογράφισης).

Στη διάθεση των συμμετεχόντων:
• 3.000 ψηφιακές σελίδες σημειώσεων και παρουσιάσεων σπουδαίων φωτογράφων.
• 400+ βιβλία Φωτογραφίας και Τέχνης από τον κατάλογο της Βιβλιοθήκης
Ετήσιο Κόστος συμμετοχής 30€ (υπέρ του συλλόγου «Φίλοι της Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς»)

Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στα τηλέφωνα 6934312101 ή 22610.29216.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΩΡΑΡΙΟ 2023-2024

Φθινόπωρο
Χρυσά και κόκκινα και λίγα πράσινα φύλλα
στους δρόμους που χαράζει το φθινόπωρο.
Αλλαγές δεν θα βρεις, δεν υπάρχουν πολλές,
εκτός από αυτές που γίνονται μέσα σου.
Αυτές καθορίζουν πώς θα ’ναι η ζωή σου
τον χειμώνα που θα ’ρθει.
~ Αλεξία Καλογεροπούλου
(Από την ποιητική συλλογή «Λέξεις στην άμμο», εκδ. 24γράμματα, 2019)

Από Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2023 η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς θα εφαρμόσει το χειμερινό ωράριο λειτουργίας.
Έτσι η Βιβλιοθήκη θα είναι ανοικτή:
Δευτέρα και Πέμπτη: 8.30 π.μ. – 8.30 μ.μ.
Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο: 8.30 π.μ. – 2.30 μ.μ.

Βιβλία που ξεχώρισαν | ANDRE NATAF Η καθημερινή ζωή των αναρχικών στη Γαλλία

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ του του ANDRE NATAF

Ο συγγραφέας είναι ιστορικός του αναρχικού κινήματος, έχει γράψει μια βιογραφία της Ρόζας Λούξεμπουργκ, μια βιογραφία του Φουριέ, ένα Λεξικό του εργατικού κινήματος και την Αναρχική Επανάσταση.
Γιατί αυτό το βιβλίο; Γιατί είναι βιβλίο ιστορίας, ένα βιβλίο που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και μας φανερώνει μια διαφορετική οπτική για ένα σύγχρονο φαινόμενο, το οποίο δυσκολευόμαστε να εξηγήσουμε. Επίσης, μας ενημερώνει πολύπλευρα, με στοιχεία, και δεν μεροληπτεί, αφήνοντας στον αναγνώστη τα τελικά συμπεράσματα.
Και πολλά είναι αυτά που δεν γνωρίζουμε για τον αναρχισμό, ένα φαινόμενο που έχει μακρά ιστορική πορεία, και μπορούμε να το αμφισβητήσουμε, να το καταδικάσουμε, αλλά δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε.
Τις ρίζες του μας αποκαλύπτει ο συγγραφέας ταξιδεύοντάς μας στο μακρινό παρελθόν, στο 1809, και στον γιο μιας εργατικής οικογένειας τον Πιέρ – Ζοζέφ Προυντόν, που αγωνίστηκε για την απονομή δικαιοσύνης στους «τελευταίους της γης», τους εργάτες. Συνδέει τη δικαιοσύνη με την απόλυτη ελευθερία και έτσι θεμελιώνει θεωρητικά την αναρχία. Από κει και πέρα τα πράγματα γίνονται θολά. Αναπτύσσεται ένα αναρχοαυτόνομο κίνημα με πολλές όψεις και πολλές αντιθέσεις μεταξύ των πολλών ομάδων του. Οι ενέργειές τους απρόβλεπτες και όχι πάντα βίαιες. Το 1899 ο Σεμπαστιέν Φωρ, η ψυχή του αγώνα του αναρχοαυτονομισμού, εκδίδει την «Εφημερίδα του Λαού» για να υπερασπιστεί τον Ντρέϋφους» στη δίκη που είχε συγκλονίσει τους πάντες εκείνη την εποχή. Στα τέλη του 1800 ιδρύουν πρότυπους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, όπως το τυπογραφείο « Η Χειραφέτηση» και το «Μέλλον», έναν συνεταιρισμό εργατών χυτηρίων. Ακόμη και με την εκπαίδευση ασχολήθηκαν. Το 1904 ιδρύουν το πειραματικό σχολείο «Κυψέλη» με πρωταρχικό στόχο να καλλιεργηθεί η επιθυμία της μάθησης. Αυτοί ήταν τέλος που επιχείρησαν να οργανώσουν τη ζωή σε κοινοβιακή βάση, κάτι που έγινε του συρμού πολλά χρόνια αργότερα.
Κλείνω με μια μικρή συμβουλή. Ας διαβάζουμε πάντα με τα μάτια μας, και τα βιολογικά και τα μάτια του πνεύματος ανοιχτά. Τα πιο όμορφα ταξίδια είναι τα ταξίδια του πνεύματος, όταν το αφήνουμε ελεύθερο να περιπλανηθεί.

ΑΝΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, συγγραφέας

Η Άννα Νικολάου γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1971 και κατάγεται από τη Σφάκα Φθιώτιδος. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και συγκεκριμένα από το Τμήμα Κλασικής Φιλολογίας. Έχει διατελέσει πρόεδρος του Μορφωτικού και Εκπολιτιστικού Συλλόγου Λεβαδείας και είναι μέλος του Δ. Σ. του Πιστωτικού Συνεταιρισμού Βοιωτίας. Είναι επίσης μέλος της Εθνικής Εταιρείας Λογοτεχνών. Αρθρογραφεί σε τοπικές εφημερίδες και έχει συγγράψει τα έργα τοπικού ενδιαφέροντος "Οι γιορτές της αρχαίας Βοιωτίας" και "Η Βοιωτία του Πλουτάρχου". Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Μορφωτικού Συλλόγου έχει εκδώσει τις μελέτες: "Λαογραφικό Μουσείο", "10 Πνευματικές Φυσιογνωμίες της Λιβαδειάς"και "Βοιωτοί Αθάνατοι Ήρωες", καθώς και τετράδια λαογραφικού, ιστορικού, αρχαιογνωστικού περιεχομένου. Το 2021 εξέδωσε την εφηβική νουβέλα "Το μαγικό ταξίδι του Νικόλα στην αρχαία Αθήνα" από τις εκδόσεις "Πηγή".
Το τελευταίο της βιβλίο «Μουσάων πνοή- Ησιόδου αυδή» εκδόθηκε από το Σύλλογο Φιλοπροόδων Άσκρης ‘Ο ΗΣΙΟΔΟΣ».

Βιβλία που ξεχώρισαν | Αριστείδη Ν. Χατζή Ο ΕΝΔΟΞΟΤΕΡΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Ο ΕΝΔΟΞΟΤΕΡΟΣ ΑΓΩΝΑΣ Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 του Αριστείδη Ν. Χατζή

Ένα βιβλίο ιστορίας θεωρητικά και αρχειακά τεκμηριωμένο, γραμμένο σε απλή και γλαφυρή γλώσσα, που καταφέρνει να είναι συναρπαστικό από την πρώτη ως την τελευταία λέξη, όπως ένα καλό μυθιστόρημα. Ο αναγνώστης διδάσκεται την πραγματική ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, ελεύθερος, χάρη στον συγγραφέα του, από προκαταλήψεις, σκοπιμότητες, μυθομανίες σχετικά με πρόσωπα και γεγονότα. Το βιβλίο θα μπορούσε και αξίζει να διαβαστεί από εφήβους και νέους.

ΝΑΤΑΣΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ, συγγραφέας

Η Νατάσα Ζαχαροπούλου γεννήθηκε στη Λιβαδειά Βοιωτίας, σπούδασε δημοσιογραφία και εργάζεται ως ασφαλίστρια. Ασχολείται, παράλληλα, με τον διαλογισμό και το shiatsu και, σαν Reiki Master Teacher, ασκεί και ασκείται στο Σύστημα Φυσικής θεραπείας Usui.
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
1. "Να σ' έχω", Ποιήματα, 1995 (Λύχνος)
2. "Κι ας με ταξιδεύεις όπου", Διηγήματα, 1995 (Λύχνος)
3. "Ίχνος κραγιόν η νύχτα", Μυθιστόρημα, 1996 (Ανατολικός)
4. "Όπου ορίζει το φιλί", Διηγήματα, 1999 (Ανατολικός)
5. "Ατμός", Ποιήματα, 2008 (Ανατολικός)
6. "Η ζωή είναι εδώ", Μυθιστόρημα, 2009 (Ανατολικός)
7. "Ρέϊκι η Ατραπός της Καρδιάς", 2009 (Ανατολικός)
1η Έκδοση: Δεκέμβριος 2009, 2η Έκδοση: Σεπτέμβριος
2010('Ανατολικός), 3η Ἔκδοση: Δεκέμβριος 2019
(Παρασκήνιο)
8. "Πρόσωπα στό νερό", Μυθιστόρημα, 2013 (Οσελότος)
9. "Μονόλογοι Συγγραφέων", Συλλογική ἔκδοση, Άφήγηση,
Ιούλιος 2015 (Vakxikon)
10. "Πετώντας μ' ἕνα drone", Διηγήματα, 2019 (Παρασκήνιο)

Συνεντεύξεις με Βοιωτούς συγγραφείς | ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΗΜΟΚΑ

Πώς ξεκινήσατε να γράφετε το βιβλίο «Νηρηίδες μου, Νεράιδες»; Υπήρξε κάποιο αρχικό ερέθισμα;

Στο βιβλίο «Νηρηίδες μου, Νεράιδες!» δεν υπήρξε μία κοσμογονική στιγμή, που να έθεσε σε λειτουργία τους μηχανισμούς της δημιουργίας. Μόνο ένας διακαής πόθος να συνδέσω δύο πεδία που με στύλωσαν ψυχικά και πνευματικά: την αρχαία μυθολογία με την νεοελληνική λαογραφία. Τις αγαπώ εξίσου. Ένας διακαής, λοιπόν, πόθος και η βλέψη να μιλήσω στα παιδιά για τις Νεράιδες. Να ανοίξω στην άυλη πολιτισμική μας κληρονομιά περάσματα, που κυλούν σε ασημένιες νεροσυρμές μέσα στους αιώνες και βυθίζονται στα ελληνικά νερά, για να συναντήσουν τις αιθέριες Νηρηίδες.

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το βαθύτερο θέμα που σας απασχόλησε γράφοντας το βιβλίο;

Το όραμά μου ήταν να συνομιλήσει το αλλοτινό με το σύγχρονο, αλλά και να ανακαινιστεί η προφορική παράδοση, που φοβούμαι πως πέφτει σε αχρηστία. Και τούτο διότι τα παιδιά, επηρεασμένα από ταινίες του Disney και άλλα κινούμενα σχέδια, φαντάζονται τις Νεράιδες ως μικρές φτερωτές υπάρξεις με μαγικό ραβδάκι. Κάτι σαν την Τίνκερμπελ, ας πούμε, στην καλύτερη περίπτωση. Ο πολιτισμικός επεκτατισμός της Δύσης, με ταχύ και στιβαρό όχημα τη φανταχτερή εικόνα, αλώνει, και μέσω της Τέχνης, καθώς φαίνεται, τον χώρο του δικού μας πολιτισμού, προσαρμόζοντάς τον σε ξενόφερτα μέτρα και σχήματα.

Αν θέλατε να συστήσετε το βιβλίο σας στους αναγνώστες που δεν γνωρίζουν τίποτε για σας, με ποια λόγια θα το παρουσιάζατε;

Θα έχετε ακούσει, υποθέτω, για τα Ξωτικά της παράδοσής μας. Για νεραϊδένια θηλυκά που αναδύονται μέσα από την ομίχλη του ονείρου· για πλάσματα που εμφανίζονται στις πηγές, κοντά στα πηγάδια, τα ποτάμια και τα ρέματα, στα σταυροδρόμια και τα αλώνια· που τραγουδούν με εξαίσια φωνή, χορεύουν αέρινα με τη συνοδεία αόρατων μουσικών οργάνων, που πλένουν ή κουβαλούν νερό.
Πόσοι όμως γνωρίζουμε ότι το όνομά τους προέρχεται από τις θαλασσινές Νηρηίδες; Και πιο πέρα, τι ήταν αυτές οι μυθολογικές θεότητες, που σταδιακά ταυτίστηκαν με τις Νύμφες των πηγών; Έτσι, λοιπόν, κι εγώ πάντρεψα τη μυθολογία με τη λαογραφία σε πρωτότυπο προξενιό, συνδυάζοντας το υλικό ενός βιβλίου γνώσεων με τη γητειά της μυθοπλασίας. Το αποτέλεσμα είναι τα ζεύγη Νηρηίδων και Νεράιδων, που σας καλώ να χαρείτε!

Υπάρχει κάτι που ανακαλύψατε κατά τη συγγραφή του βιβλίου;

Ότι οι -παραγνωρισμένες σήμερα- Νηρηίδες ήταν ιδιαίτερα αγαπητές μορφές στο πάνθεον των αρχαίων Ελλήνων κι είχαν το δικό τους ξεχωριστό μεράδι στη λατρεία των προγόνων μας. Ότι η ελληνική λαογραφία αξιοποιεί τους θρύλους για τις Νεράιδες σε αναπάντεχα πολλές παραλλαγές. Τέλος, ότι οι αιθέριες γυναίκες με τις υπερφυσικές ικανότητες συνιστούν καθολικό γνώρισμα στη μυθολογία των λαών.

Ποιες προκλήσεις κρύβει η γραφή;

Θα εστιάσω στις προσωπικές μου προκλήσεις υπό την έννοια των απαιτήσεων. Αρχικά, την χαλιναγώγηση του ενθουσιασμού μου για τη σπερματική ιδέα και την επίμοχθη εργασία, ώστε να προκύψει ένα ολοκληρωμένο έργο. Τον σταθερό αυτοέλεγχο, προκειμένου να εναρμονιστώ με το γλωσσικό, γνωστικό, συναισθηματικό επίπεδο των παιδιών ή των εφήβων. Την εξισορρόπηση της συγγραφικής δημιουργίας (που συνεχίζει πεισματικά τις διεργασίες της σε υποσυνείδητο επίπεδο) με τα επαγγελματικά, οικογενειακά, κοινωνικά κ.α. καθήκοντα, που με απαιτούν ολάκερη στη γη, όχι αιρούμενη στο μικροσύμπαν μου!

Πείτε μας 3 τίτλους βιβλίων και 3 συγγραφείς που σας επηρέασαν.

Δύσκολα μού βάζετε! Γι’ αυτό θα επικεντρωθώ στα πρωτογενή μου αναγνώσματα. Με επηρέαζε βαθύτατα και παιδιόθεν η αρχαία μυθολογία, που τη διάβαζα με πάθος. Η Ζωρζ Σαρή ήταν πολύ προσφιλής μου συγγραφέας, όπως και ο Αντώνης Σαμαράκης. Ακόμα, θεωρώ ότι συνέβαλε στη συγκρότηση της σκέψης μου η αστυνομική λογοτεχνία (μεταξύ άλλων η Άγκαθα Κρίστι με το δαιμόνιο πνεύμα της). Τέλος, παιδί αγαπούσα ιδιαίτερα το μυθιστόρημα «Μικρές Κυρίες» της Louisa May Alcott, που σχεδόν το είχα αποστηθίσει (όχι απομνημονεύσει, το ρήμα στερείται συναισθήματος!) από τις πολλές επαναλήψεις.
Σας ευχαριστώ!

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα Κατερίνα Δημόκα
Αριστούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών με ειδίκευση στη Γλωσσολογία και Master στη Διδασκαλία της Ελληνικής ως Ξένης Γλώσσας. Εργάζεται ως φιλόλογος στο 2ο Γυμνάσιο Λιβαδειάς, όπου διδάσκει και διδάσκεται καθημερινά από τα παιδιά.
Παράλληλα, ασχολείται και με την παιδική λογοτεχνία. Πρωτοδιακρίθηκε στον Διαγωνισμό Διηγήματος των εκδόσεων Καστανιώτη (2000) και τιμήθηκε δύο φορές από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά· το 2014 για το παραμύθι «Δασκάλα των χρωμάτων» και το 2018 για το παραμύθι «Μαξιλάρι από φως». Το παιδικό μυθιστόρημά της «Όμηρος στο Πέλαγος» ήταν τρίτο στην αξιολόγηση του περιοδικού Ο Αναγνώστης για την κατηγορία «Λογοτεχνικό βιβλίο για παιδιά» 2018.
Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τα παιδικά βιβλία της:

• Η Δασκάλα των Χρωμάτων (2016),
• Όμηρος στο Πέλαγος (2017),
• Ένα πράσινο τηλέφωνο (2017),
• Χριστουγεννιάτικα δώρα στην Ταραχώρα (2017),
• Παιδιά της Πανδώρας (2019).//

Το 2023 κυκλοφόρησε και το τελευταίο της βιβλίο Λουκιανού Αληθινή Ιστορία από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Νέα έκδοση της Βιβλιοθήκης: "37 οχυρώσεις της Βοιωτίας"

Δείτε και αυτά! ΒΟΙΩΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ: ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια για τη Βοιωτία Blog του ΣΥΛΛΟΓΟΥ "ΦΙΛΟΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ" Ένα blog με νέα και υποστηρικτικές δράσεις από την τοπική κοινωνία!

C(2010-2013)