2014: Μυθολογικό Εργαστήρι: Ο μύθος του Ερυσίχθονα

News » 2014: Μυθολογικό Εργαστήρι: Ο μύθος του Ερυσίχθονα
Posted on 10 Jul 2014 22:22

Ο μύθος του Ερυσίχθονα ήταν το θέμα που επεξεργάστηκαν τα παιδιά στην τελευταία συνάντησή τους, Σάββατο 14 Ιουνίου, στο Μυθολογικό Εργαστήρι της Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς. Ο μύθος του Ερυσίχθονα παραμένει επίκαιρος και αποτελεί ένα διαχρονικό μήνυμα στην ανθρωπότητα.

Δυστυχώς οι σύγχρονοι Ερυσίχθονες είναι πολλοί. Ο ατομισμός, η υπερκατανάλωση, ο ανταγωνισμός, η αγάπη για τα υλικά αγαθά, η οικονομική κυριαρχία έχουν απομακρύνει τον άνθρωπο από την πραγματική του «φύση». Προκαλούν ανεπανόρθωτες βλάβες στο περιβάλλον ενδιαφερόμενοι μόνο για το πρόσκαιρο ατομικό τους συμφέρον, χωρίς να ενδιαφέρονται για το μέλλον των επόμενων γενεών.

Ο κύκλος των δραστηριοτήτων του Μυθολογικού Εργαστηρίου, λόγω διακοπών καλοκαιριού, έκλεισε με τη δημιουργία ομαδικής αφίσας με κολλάζ από ζωγραφιές των παιδιών έχοντας θέμα τους μύθους τους οποίους επεξεργάστηκαν. Η αφίσα τους υπάρχει στο ισόγειο της βιβλιοθήκης.

Τα παιδιά φεύγοντας ανανέωσαν το ραντεβού τους για αρχές του Οκτώβρη και αντάλλαξαν ευχές για καλές διακοπές.

Ο μύθος του Ερυσίχθoνα

Ο Ερυσίχθονας ήταν βασιλιάς στην Θεσσαλία κι είχε αποκτήσει μια μεγάλη φήμη την εποχή της βασιλείας του. Η φήμη του όμως δεν είχε να κάνει ούτε με ηρωϊκά κατορθώματα, ούτε για την καλή διαφέντευση του λαού του, ούτε για την καλοσύνη του. Είχε να κάνει με την σκληρότητα του, τον οξύθυμο χαρακτήρα του και την πλεονεξία του.
Θέλοντας να χτίσει ένα πολύ μεγαλόπρεπο παλάτι που θα το θαύμαζαν όσοι θα το έβλεπαν αποφάσισε να κόψει ξύλα από ένα δάσος κοντά στο παλάτι που είχε ως τότε.

Την εποχή εκείνη πιστευόταν πως μέσα σε κάθε δέντρο ζούσε κι από μια νύμφη του δάσους που λεγόταν Δρυάς. Όσο καιρό ζούσε το δέντρο ζούσε κι η νύμφη που κατοικούσε μέσα σ' αυτό. Τις Δρυάδες προστάτευε η θεά Δήμητρα, η θεά της γεωργίας, και για αυτό το λόγο όλοι οι άνθρωποι έκοβαν ξύλα μόνο όταν τους ήταν απαραίτητα.
Παρόλα αυτά ο Ερυσίχθονας άρχισε να κόβει αλόγιστα τα δέντρα του. Οι άνδρες που τον συνόδευαν, έχοντας δει την κατάχρηση που έκανε εξαιτίας της πλεονεξίας του, προσπάθησαν να τον μεταπείσουν. Μα ο Ερυσίχθονας όχι μόνο δεν υπολόγισε τις παραινέσεις των ανδρών του αλλά και καταφέρθηκε με σκληρά λόγια τόσο για το δέντρο, τις Δρυάδες αλλά και για την θεά της γεωργίας.
Η Δήμητρα εξοργίστηκε τόσο πολύ που αποφάσισε να του επιβάλλει ένα ατελείωτο μαρτύριο για να παραδειγματίσει τόσο εκείνον όσο κι όσους δεν θα της έδειχναν τον πρέποντα σεβασμό.

Πήγε και βρήκε την θεά Πείνα και την πρόσταξε να υποβάλλει τον άτυχο βασιλιά στο μαρτύριο της. Ο Ερυσίχθονας άρχισε να υποφέρει καθώς έβλεπε ότι η πείνα του δε μπορούσε να κορεστεί με κανένα τρόπο, όσο κι αν έτρωγε. Σύντομα άρχισε να χάνει όλο του το βιός για να μπορεί να έχει χρήματα ώστε να αγοράζει φαγητά κι αναγκάστηκε να πουλήσει το παλάτι του, τους δούλους του και στο τέλος πούλησε και την όμορφη μοναχοκόρη του, τη Μήστρα.
Στο τέλος όμως τίποτα δεν ήταν ικανό να κορέσει την πείνα του Ερυσίχθονα. Έτσι μη έχοντας να φάει τίποτα πια, άρχισε να τρώει τις ίδιες του τις σάρκες έως ότου βρήκε κατ’ αυτό τον τρόπο φρικτό θάνατο…!