News » 2023 Συγγραφείς τιμούν την Ποίηση
Posted on 20 Mar 2023 07:23
|
Table of Contents
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
22 Μαρτίου
Η ΜΑΡΤΥ ΛΑΜΠΡΟΥ απαγγέλλει ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΝΕΡΟ ΥΠΑΡΧΕΙ
Ραβδοσκόποι του ονείρου με απειλούν. Αν
υπάρχει εντέλει νερό είναι ανάγκη μεγάλη
να εποικίσουν με αστέγους τον ύπνο μου.
Οπότε και τ' όνειρο χώρος κοινόχρηστος θα είναι
και άσυλο η νύχτα ακατάστατο. Παντού
θα επιτρέπεται ο ύπνος, ενώ τα κρεβάτια
θα επιπλέουν με λίκνισμα αργό του βυθίσματος.
Αλλά εγώ το ξέρω καλά: νερό δεν υπάρχει
παρά μόνο βουητό που ανεβαίνει - ας
ηχούν τα νερά και ας αστράφτουν
των πραγμάτων τα ονόματα. Και το ασήμι
στις ράχες τους με σπαρτάρισμα ας στέλνει
τη λάμψη του ευλύγιστη. Νερό δεν υπάρχει.
Η Μάρτυ Λάμπρου γεννήθηκε στη Λιβαδειά και ζει στην Αθήνα. Έχει εκδόσει:
«Το κόκκινο κουτί», νουβέλα, Λεωνίδας Χρηστάκης, 1997. «Κόπιτσες», διηγήματα, 2010, βραχεία λίστα του λογοτεχνικού περιοδικού «Διαβάζω», 2011. «Με λυμένο χειρόφρενο», μυθιστόρημα, Κέδρος 2014. Βραβείο μυθιστορήματος 2014, ίδρυμα Πέτρου Χάρη Ακαδημία Αθηνών. «Ενοικιάζεται το παρόν», διηγήματα, Κέδρος 2016, βραχεία λίστα του ηλεκτρονικού λογοτεχνικού περιοδικού «ο Αναγνώστης», 2017.
Συμμετοχή σε συλλογικές: «20+1 Ιστορίες», εκδόσεις Καστανιώτη, 1999. «Ιστορίες Μπονζάι 2014, 83 μικρά διηγήματα, μια ανθολογία, εκδόσεις Γαβριηλίδης. 2014. «7+1 Διηγήματα για τον Σεπτέμβριο του 2022 στο CultureBook, επιλογή Βίκυ Κλεφτογιάννη. «Ξένο Σώμα», λογοτεχνικό περιοδικό, «Δ(ε)κατά, 2022.
Η ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΜΑΓΚΙΩΛΗ απαγγέλλει ΡΕΫΜΟΝΤ ΚΑΡΒΕΡ
ΡΕΫΜΟΝΤ ΚΑΡΒΕΡ
Ο δρόμος
Τι ζόρικη νύχτα! Ή δεν θα βλέπω καθόλου όνειρα
ή αλλιώς ένα όνειρο που μπορεί να είναι ή να μην είναι
όνειρο που προμηνύει απώλεια. Χθες βράδυ με παράτησαν
σ’έναν επαρχιακό δρόμο δίχως λέξη.
Από ένα σπίτι πέρα στους λόφους έφεγγε φως
μικρό όσο ένα αστέρι.
Φοβόμουν όμως να πάω εκεί, και συνέχισα να περπατώ.Ύστερα ξύπνησα με τη βροχή να χτυπάει στο τζάμι.
Σ’ένα βάζο πλάϊ στο παράθυρο λουλούδια.
Η μυρωδιά του καφέ, κι εσύ να χαϊδεύεις τα μαλλιά σου
με χειρονομίες κάποιου που λείπει χρόνια.
Μα είναι ένα κομμάτι ψωμί κάτω από το τραπέζι
κοντά στα πόδια σου. Και μια σειρά μυρμήγκια
μπαινοβγαίνουν από μια ρωγμή στο πάτωμα.
Έχεις πάψει να χαμογελάς.Κάνε μου μια χάρη τούτο το πρωϊ. Τράβα την κουρτίνα και γύρ-
να στο κρεβάτι.
Ξέχνα τον καφέ. Θα προσποιηθούμε
πως είμαστε σε ξένη χώρα και ερωτευμένοι.Από τη συλλογή «Εκεί που είχαν ζήσει» (Μετάφραση Άκης Παπαντώνης)
Η Ελένη Καραμαγκιώλη είναι δικηγόρος και ζει στην Αθήνα. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί στο Book’s Journal, Χάρτη, Φρέαρ και άλλα λογοτεχνικά περιοδικά. Η συλλογή διηγημάτων Μονωτική Ταινία είναι το πρώτο της βιβλίο.
Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΙΑΜΑ απαγγέλλει ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΑΡΙΜΠΑ
Γιάννης Σκαρίμπας
Χαλκίδα
Νάν’ σπασμένοι οι δρόμοι, να φυσάει ο νότος κι εγώ καταμονάχος και να λέω: τι πόλη! να μην ξέρω αν είμαι –μέσα στην ασβόλη– ένας λυπημένος Πιερότος!
Φύσαε –είπα– ο νότος κι έλεγα: Η Χαλκίδα, ω! Χαλκίδα – πόλη (έλεγα) και φέτος ήμουν – στ’ όνειρό μου είδα – Περικλέτος, πάλι Περικλέτος ήμουν – είδα…
Έτσι έλεγα! Ήσαν μάταιοι μου οι κόποι πάν’ σε ξύλο κούφιο, πρόστυχο, ανάρια, ως θερία, ως δέντρα –αναγλυμένοι– ως ψάρια τα όνειρά μου (μούμιες) κι οι ανθρώποι.
Τώρα; Πόλη, τρέμω τα γητέματά σου κι είμαι ακόμα ωραίος σαν το Μάη μήνα, κρίμα, λέω, θλιμμένη νάσαι κολομπίνα και να κλαίω εγώ στα γόνατά σου.
Έτσι νάν’ σπασμένοι, να φυσά απ’ το νότο και με πίλο κλόουν να γελάς, Χαλκίδα: Αχ, νεκρόν στο χώμα –να φωνάζεις– είδα έναν μου ακόμη Πιερότο!…
Η Κατερίνα Γιαμά γεννήθηκε στη Λιβαδειά και σήμερα ζει στη Χαλκίδα. Σπούδασε στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Ανθρωπιστικές Επιστήμες ενώ δούλεψε επί σειρά ετών στον ιδιωτικό τομέα με δημιουργικότερη την δημοσιογραφική της πορεία σε τοπικά ΜΜΕ της Χαλκίδας.
Το 2003 της απονεμήθηκε έπαινος από την Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας για την διπλή συμμετοχή της στον 5ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος ενώ συμμετείχε και σε Διαγωνισμό Διηγήματος της ΓΣΕΕ.
Το 2017 συμμετείχε στους Δελφικούς Ποιητικούς Αγώνες με το "Δελφικό".
Ασχολήθηκε με το μυθιστόρημα από το 2012 εκδίδοντας κατά σειρά τα: "Kαληνύχτα και Όνειρα Γαλάζια"(2012), "Ροζ Σκακιέρα"(2013), "Αστερόπετρα"(2014), "Μπιντές από μετάξι"(2016), "Τετράδιο του Παλέρμο"(2017), "Μαύρη Ταρταρούγα"(2018), "Φεγγάρι μπλε"(2020), «΄Ερωτες θεοί»(2022).
Συνεργάτης του περιοδικού "αν" που εκδίδεται στη Χαλκίδα, διατηρεί το blog "Κατερίνα Γιαμά - Ανήσυχη πένα" τα τελευταία έξι χρόνια. Μέλος της Πανελλήνιας Ενωσης Λογοτεχνών, της Κοινωνίας Ελλήνων Συγγραφέων και των Ποιητών του κόσμου.
21 Μαρτίου
Η ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ απαγγέλλει ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ
Κωστής Παλαμάς
Ρόδου μοσκοβόλημα
Εφέτος άγρια μ’ έδειρεν η βαρυχειμωνιά
που μ’ έπιασε χωρίς φωτιά και μ’ ήβρε χωρίς νιάτα,
κι ώρα την ώρα πρόσμενα να σωριαστώ βαριά
στη χιονισμένη στράτα.
Μα χτες καθώς με θάρρεψε το γέλιο του Μαρτιού
και τράβηξα να ξαναβρώ τ’ αρχαία τα μονοπάτια,
στο πρώτο μοσκοβόλημα ενός ρόδου μακρινού
μου δάκρυσαν τα μάτια.
Η Αθηνά Παπαδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του ιστορικού Τάκη Λάππα και νύφη της ποιήτριας Σοφίας Μαυροειδή – Παπαδάκη. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και εργάστηκε ως δημοσιογράφος∙ υπήρξε παραγωγός της ραδιοφωνικής εκπομπής «Τα παραμύθια μας», όπου τα παιδιά ήταν δημιουργοί των ιστοριών. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της ΕΣΗΕΑ. Έχει εκδόσει δώδεκα ποιητικές συλλογές, δύο βιβλία ποιητικής και επτά βιβλία για παιδιά. Το βιβλίο της Με λύχνο και λύκους βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, το 2010.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
• Ποιητικές Συλλογές
1. Αρχάγγελος από μπετόν, Αθήνα, Μαυρίδης, 1974.
2. Αμνάδα των ατμών, Αθήνα, Εγνατία, 1980, Αθήνα Καστανιώτης, 1995.
3. Γη και πάλι, Εγνατία, 1986, Καστανιώτης, 1995.
4. Ωχροτάτη έως του λευκού, Αθήνα, Καστανιώτης, 1989.
5. Λέαινα της βιτρίνας, Αθήνα, Καστανιώτης, 1992.
6. Η άγρυπνη των ουρανών, Αθήνα, Καστανιώτης, 1995.
7. Στη βασιλίδα του εξώστη, Αθήνα, Καστανιώτης, 1998.
8. Ο θάνατος και η Κόρη, Αθήνα, Καστανιώτης, 2001.
9. Προς άγνωστον, Αθήνα, Καστανιώτης, 2005.
10. Με λύχνο και λύκους, Αθήνα, Νέδα, 2010. (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών).
11. Θαύμα ιδέσθαι, Αθήνα, Ιδιωτική έκδοση, 2012.
12. Το κοπάδι, Αθήνα, Έναστρον, 2014.
13. Ποιήματα, Γαβριηλίδης
14. Δύση, Γαβριηλίδης, 2019
15. Σήμερον, Κουκκίδα, 2021
16. Ποιήματα (1974-2019), Αρμός, 2022
• Πεζά ποιητικά και αφηγήματα
1. Φύλλα τροφής, Αθήνα, Καστανιώτης, 2004.
2. Με άλλα λόγια, Αθήνα, Ροές, 2007.
• Βιβλία για παιδιά
1. Ο τενεκές του λαδιού, Αθήνα, Καστανιώτης, 1979.
2. Ο πετούμενος κήπος, Αθήνα, Κέδρος, 11980, Πατάκης, 2 1999.
3. Ο ήλιος κρυώνει, Αθήνα, Α.Σ.Ε., 11982, Πατάκης, 2 1999.
4. Παλιές ιστορίες του κόσμου· (Ασία), Αθήνα, Καστανιώτης, 1982.
5. Παλιές ιστορίες του κόσμου· (Ευρώπη), Αθήνα, Καστανιώτης, 1982.
6. Τα παραμύθια μας, Αθήνα, Gutenberg, 1988.
7. 15 ιστορίες κι ένα ερώτημα, Αθήνα, Α.Σ.Ε., 1991.//
Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΡΟΥΣΣΑΡΗΣ απαγγέλλει ΤΑΣΟ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
ΤΑΞΙΔΙΑ
Πολλοί αναρωτιούνται πως έζησα – δεν ξέρουν ότι πάντοτε έλειπα, ταξίδια στο απίστευτο όταν ήμαστε παιδιά, ταξίδια στο απέραντο
όταν ήμαστε ερωτευμένοι
ταξίδια απ’ τη μια κάμαρα στην άλλη, απ’ το ένα άστρο στο άλλο,
ω, ταξίδι στο ανεκπλήρωτο
κ’ η Μάρθα γερασμένη συνέχιζε το εργόχειρό της εδώ και χρόνια
είχε κάνει ένα μεγάλο ταξίδι στο τίποτα κ’ είχε γυρίσει άσπιλη
και θλιμμένη –
φτωχοί μου εσείς, ενώ το δειλινό ραίνει με χρυσάφι τον κόσμο,
ταξίδια στις έρημες αποβάθρες, στους ραγισμένους καθρέφτες, στα
χρόνια που έφυγαν
γιατί εγώ, άθλιοι, δεν ήρθα εδώ για να παίξω, αλλά να πονέσω
και να χαθώ – μια βροχή από παλιά φτερά
έτσι για το μυστηριώδες του πράγματος. Και μόνον η ποίηση δεν
είναι το ταξίδι
αλλά ο πικρός γυρισμός.ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου
Εκδόσεις Μετρονόμος 2018
Ο Αριστείδης Ρούσσαρης γεννήθηκε και ζει στη Λεβάδεια.
Είναι δικηγόρος και ασχολήθηκε με τα κοινά της πόλης του, την οποία υπηρέτησε πάνω από δύο δεκαετίες ως Δημοτικός Σύμβουλος, Νομαρχιακός Σύμβουλος και Δήμαρχος Λεβαδέων.
Είναι συλλέκτης σπάνιου υλικού που αφορά στη Λεβάδεια και τη Βοιωτία (γκραβούρες, καρτ ποστάλ, φωτογραφίες, παλαιά αντικείμενα, βιβλία, έγγραφα, πίνακες ζωγραφικής).
Η γνωστή φράση του Αντρέ Μαλρώ «υποχρέωσή μας να παραδώσουμε το παρελθόν ακέραιο στο μέλλον», έχει σημαδέψει τη ζωή του, γι’ αυτό το συλλεκτικό του πάθος, οι έρευνες και οι συγγραφικές του εργασίες έχουν ως αντικείμενο την ιστορία της πόλης του.
Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει τις εξής εργασίες του:
1. Βοιωτικά Χρονικά, 1993
2. Ιστορικά Μελετήματα Λεβαδείας, 1998
3. Η Λεβάδεια και η Επαρχία της, 1998
4. Πρωτοδικείο Λεβαδείας, 1999
5. Εμπορικός Σύλλογος Λεβαδείας, 1999
6. Στάσεις Αναχωρητή, 2000 (ποίηση)
7. Ο Μύθος της Έρκυνας και το Ποτάμι της στη Λεβάδεια, 2001
8. Η Λεβάδεια μέσα από το Δημοτικό Τραγούδι, 2002
9. Σαράντα παληκάρια από τη Λειβαδιά, 2002
10. Μύθοι και Ιστορίες της Αρχαίας Βοιωτίας, 2002
11. Ο Ματωμένος Σεπτέμβριος στη Λεβάδεια το 1943, 2008
12. Πέτρος Ζητουνιάτης 1875-1909, 2009
13. Ο μύθος της Έρκυνας και το ποτάμι της στη Λεβάδεια, β’ έκδοση, 2009
14.Μύθοι και ιστορίες της αρχαίας Βοιωτίας, β’ έκδοση, 2009
15.Συλλέκτης Αναμνήσεων, ποίηση, α’ έκδοση, 2010
16.Συλλέκτης Αναμνήσεων, ποίηση, β’ έκδοση, 2018
17.Εικόνες που δεν σβήνουν, 2020.
Η ΓΙΑΝΝΑ ΛΑΜΠΡΟΥ απαγγέλλει ΤΖΕΝΗ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ
ΤΖΕΝΗ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ
Από τη συλλογή «Μ’ένα στεφάνι φως»
Πάντοτε νύχτα ταξιδεύουν τα μεγάλα χαίρε, τα
έχε γεια,καλότυχοι οι νεκροί που ξαγρυπνάνε, τις
κορυφές, τ’ακροκεραύνια περιπλέοντας, τις λόχ-
μες μιας απύθμενης υπνολαλίας,κι όπως λιοντάρι στα στενά δε χόρτασε, το συννε-
φάκι αυτό τούς σημαδεύει, την κόψη ανάβοντας,
το ανάστημα, μελαχρινό, το βλέμμα που ήταν—Σαν να πεθύμησαν τη δροσερή φυγή, το αλγεινό
των αρωμάτων σε κλεισμένους χώρους, τον ταπεινό
αιγιαλό,
τη φοβερή φωλιά του ύπνου φεύγοντας, το λίγο
των ονείρων.
……………………………………………..Για πάντα δεν είναι κανείς, ούτε διαρκεί, κανείς
δε θα’ρθει απ’την άλλη όχθη, στις εκβολές βρα-
δυπορώντας με φωτιές.Κι ανίσως το βραδάκι, στα σβηστά, με αδειανό
σακούλι ξεπεζεύει, πάλι απόξενος, δεν εννοεί, και
λιποτάκτης δεν μπορεί ούτε γνωρίζει.
Η Γιάννα Λάμπρου γεννήθηκε στον Ελικώνα Λιβαδειάς. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Μετά την άσκηση της δικηγορίας, επέστρεψε στη Λιβαδειά, όπου ζει κι εργάζεται ως δικηγόρος από το 1985. Είναι έγγαμη και μητέρα δύο κοριτσιών.
Το μότο της είναι : "στα βάθη της ψυχής μου, που πάθη ταπεινά δεν έχουν τόπο, νοιώθω δυο μάτια φωτεινά." "
Βιβλία της «Ανεπίστροφες διαδρομές», «Φιμωμένος θυμός», «Κιννάβαρις».
20 Μαρτίου
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΜΠΟΓΛΗΣ απαγγέλλει ΓΙΩΡΓΟ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗ
Γιώργος Γεωργούσης (1941-2017)
Το μισό τ΄ ουρανού
Στη μέση η μεγάλη πυρά.
Ο καπνός -μαύρη λόγχη- υψωνόταν
πιο πάνω από μας
το σύννεφο, βέβαια, ακόμη ψηλότερα.
Η εικόνα σου πλαγιασμένη στη γη
με το πρόσωπο προς τα πάνω,
ακίνητη, σχεδόν δακρυσμένη,
με την ηρεμία ωστόσο που το άσπρο μισό
κοιτάει το μαύρο μισό του ουρανού.
Κι ουρανός σου είναι ένας σταυρός.
Απ όποια πλευρά κι αν καρφωθώ, θα ματώσω.
Ο Σταύρος Σταμπόγλης γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα. Φοίτησε στο ΙΓ΄ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών. Είναι πτυχιούχος της μέσης τεχνικής σχολής Δοξιάδη (ΑΤΙ)1966 και Αρχιτέκτων DESA 1977, (Ειδική Αρχιτεκτονική Σχολή Γαλλία-Παρίσι). Έχει εργασθεί στον Ιδιωτικό και τον Δημόσιο τομέα. Είναι μέλος του συλλόγου αρχιτεκτόνων, (ΣΑΔΑΣ), και ομότιμο μέλος του ΤΕΕ. Από το 2009 έχει εκδώσει 11 ποιητικές συλλογές: Γη (2009), Έννοια εικόνας (2010), Τόπος Νωδ (2011), Απόδοση τοπίων (2012), Αποτυπώσεις (2012), Διαλεκτική βυθού (2014), Με την πλάτη στο παρόν (2014), Διηγήσεις πόλεων (2016), Ατελές Κολάζ (2020), Τεθλασμένη πόλεως αφή (2021), Παραμύθια ανεβάζω (2022), 2 συλλογές διηγημάτων, Ο δρόμος της τύχης (2014), Εν ονόματι της Άνοιξης (2014) και τα δοκίμια Η γενναιότητα του πένθους στην ποιητική του Κώστα Θ. Ριζάκη (2021) και Εντυπώσεις από μια περιήγηση για την ποιητική του Δημήτρη Δασκαλόπουλου (2021-αυτοέκδοση). Ποιήματα και κείμενά του κριτικής για λογοτεχνία και ποίηση, έχουν δημοσιευθεί σε ψηφιακά και έντυπα περιοδικά λογοτεχνίας. Ειδικά αφιερώματα για την ποιητική του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Καρυοθραύστις (τ.6/2020) και Εμβόλιμον (τ.91-92/2020). Ποίηση του έχει συμπεριληφθεί σε ανθολογίες. Συμμετέχει στη συντακτική επιτροπή του λογοτεχνικού περιοδικού ΕΜΒΟΛΙΜΟΝ. Έχει συμμετάσχει στο1ο (2013), στο 4ο (2018) και στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών (2021). Είναι μέλος του Κύκλου ποιητών ( Poets’ Circle ) και της Εταιρείας Συγγραφέων ( Hellenic Authors Society)..
Η ΕΛΕΝΗ ΡΑΠΤΗ απαγγέλλει Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗ
Κ.Π. Καβάφης
«Ο Βασιλεύς Δημήτριος»
Ώσπερ ου βασιλεύς, αλλ’ υποκριτής, μεταμ-
φιέννυται χλαμύδα φαιάν αντί της τραγικής
εκείνης, και διαλαθών υπεχώρησεν.Πλούταρχος, Βίος Δημητρίου
Σαν τον παραίτησαν οι Μακεδόνες
κι απέδειξαν πως προτιμούν τον Πύρρο
ο βασιλεύς Δημήτριος (μεγάλην
είχε ψυχή) καθόλου — έτσι είπαν —
δεν φέρθηκε σαν βασιλεύς. Επήγε
κ’ έβγαλε τα χρυσά φορέματά του,
και τα ποδήματά του πέταξε
τα ολοπόρφυρα. Με ρούχ’ απλά
ντύθηκε γρήγορα και ξέφυγε.
Κάμνοντας όμοια σαν ηθοποιός
που όταν η παράστασις τελειώσει,
αλλάζει φορεσιά κι απέρχεται.
Η Ελένη Ράπτη γεννήθηκε στον Ελικώνα Βοιωτίας και μεγάλωσε στη Λιβαδειά. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, και υπηρέτησε σε διάφορα σχολεία του εσωτερικού και του εξωτερικού -Αφρική και Αυστραλία.
Δραστηριοποιήθηκε στον τομέα της διατήρησης και διάδοσης της λαϊκής παράδοσης, ενώ ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά Τέχνης και Λόγου.
Έχει μία κόρη, τη Λουκιανή, και διαμένει μόνιμα στη Λιβαδειά.
Η ΒΙΚΥ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ απαγγέλλει ΚΛΕΙΤΟ ΚΥΡΟΥ
Κλείτος Κύρου
Η φωνή και ο ποιητής
Μια φωνή σβήνει στη γωνιά του δρόμου μια φωνή
Ανάβει στα ψηλά πατώματα θα κατεβεί σιγά
Σιγά τα σκαλοπάτια θα ψαύσει τη γη θα τρυπώσει
Μέσα στη γη θα βυθίζεται ολοένα και πιο βαθιά
Θα την καταπατούν άγρια θηρία λοστοί ρόδες
Αυτοκινήτων σίδερα και τσιμέντα ο ήχος της
Θα ’χει κραδασμούς φωτιάς θα μοιάζει με παράπονο
Ερωτικό θα ρυτιδώνει τη σιωπή απλωμένο λάδιΟ ποιητής θα γονατίσει τρυφερός
Θα σκαλίσει το χώμα
Θα την πάρει στην παλάμη του
Να την φυτέψει στη γλάστραΤην άνοιξη θ’ ανθίσουν πολλές μικρές φωνές
Η Βίκυ Κλεφτογιάννη γεννήθηκε στην Άσκρη Βοιωτίας. Είναι βιολόγος με μεταπτυχιακή ειδίκευση στην περιβαλλοντική βιολογία και διδακτορική διατριβή σε θέματα συμμετοχικής περιβαλλοντικής διαχείρισης (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης). Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Θεσσαλονίκη 2012: Διαγωνισμός διηγήματος (εκδόσεις Ιανός, 2011) και έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων «14 ζωές στη Σαλονίκη» (εκδόσεις Κέδρος, 2015) και «Λεύκες» (εκδόσεις Κέδρος, 2022). Έχει δημοσιεύσει διηγήματα και άρθρα σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Σου άρεσε το άρθρο; Βαθμολόγησέ το!
Latest Blog:
Εργαστήρια πειραμάτων posted on 20 Feb 2024 09:09
