News » "Ο ραφτάκος των λέξεων"
Posted on 14 Oct 2020 07:45
Το παιδικό βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου «Ο ραφτάκος των λέξεων» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο έκανε την πρώτη του έκδοση το 2012, το έψαξα. Ακατανόητη, λοιπόν, αυτή η αίσθηση του φρέσκου και επίκαιρου που κράταγα μέσα μου. Είναι που το βιβλίο ανατυπώθηκε πρόσφατα σε σκληρόδετη έκδοση; Χμμ, ίσως. Είναι που η ομώνυμη θεατρική παράσταση επανειλημμένα παίζεται από το 2019; Πιθανόν. Είναι που ο λόγος του Αντώνη Παπαθεοδούλου τυλιγμένος με τις ευρηματικές εικόνες της Ίριδας Σαμαρτζή έχει ισχυρό θερμαντικό αποτέλεσμα (αυτό που στην τάξη ονομάζω διαχρονικό μήνυμα); Σίγουρα, ναι!
Μια φορά καλή κι έναν όμορφο καιρό… ένας ραφτάκος μοναδικός έντυνε μια πόλη μικρή με φροντίδα περισσή. Τα υλικά του όμως κι αυτά μοναδικά: λέξεις βγαλμένες από τα βιβλία, λέξεις βγαλμένες από τα χείλη, προσεκτικά διαλεγμένες για κάθε ανάγκη: ζέστες σαν τη ΛΙΑΚΑΔΑ για τα χειμωνιάτικα ρούχα και δροσερές σαν τις ΒΟΥΤΙΕΣ για τα καλοκαιρινά. Το μυστικό του δεν το γνώριζαν οι πελάτες του ραφτάκου, αλλά τι πείραζε, αφού έτσι κι αλλιώς έφευγαν ικανοποιημένοι; (Και τώρα μια πιο δύσκολη ερώτηση: γιατί δε μένουν για πολύ ικανοποιημένοι οι άνθρωποι;)
Μια φορά κακή κι έναν άσχημο καιρό… μια πόλη που ήταν κάποτε χωριό πολλαπλασιάστηκε, γέμισε πολυκατοικίες, βιτρίνες και πινακίδες. Χαθήκανε εκεί μέσα οι πολίτες, γρήγορα ξεχάσανε τον ραφτάκο τους. Θα χρειαστεί μια ασήκωτη βαρυχειμωνιά, για να αναζητήσουν τον άξιο τεχνίτη που φρόντιζε με λέξεις το σώμα τους. ΄Η μήπως την ψυχή τους;
Βιβλίο για μικρά παιδιά, σύντομο, σε λιγότερο από 10’ έχει διαβαστεί. Εντυπωσιακό το πώς ο Αντώνης Παπαθεοδούλου έπλεξε ανεπαίσθητα τόσους στοχασμούς μέσα σ' αυτά! Ο ραφτάκος του μεταχειρίζεται το πιο θαυμαστό εργαλείο του πολιτισμού, τη γλώσσα, για ν’ αγκαλιάσει την πόλη του. Ο λόγος του σαν σπιτικό λικέρ τονώνει τους ανθρώπους και γλυκαίνει τις ανάγκες τους. Άλλο που εκείνοι εύκολα υπνωτίζονται από τη μόδα, θαμπώνονται από το φανταχτερό και μπουκώνουν από τη φλυαρία της διαφήμισης.
Ο ραφτάκος ξεχνιέται και το επάγγελμα του νικιέται από την αστικοποίηση. Η ατομικότητα αφομοιώνεται από τον συρφετό. Μα ο ήρωάς μας δεν παραπονιέται, χαρίζει απλόχερα το αζήτητο εμπόρευμα. Είναι ίσως που ό,τι αγαπάμε δεν το εμπορευόμαστε ωμά, το προσφέρουμε μαγειριά αγάπης. Ο ξεχασμένος ραφτάκος έχει ξεμείνει πια από ρούχα, από λέξεις, από συντροφιά. Αλλά η καλοσύνη του γινάτι δεν κρατά.
Οι πολίτες θα κινητοποιηθούν, μόνον όταν θα απειληθούν και η ανάγκη για επιβίωση θα κατανικήσει τον μοντερνισμό. Δε γνώριζαν, άραγε, μεγάλοι άνθρωποι, για εκείνες τις βαρυχειμωνιές και τις παγωνιές που ξεσπούν στις κοινωνίες; Που μόνο με όπλα την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά μετριάζονται;
Ας είναι όμως καλά ο ραφτάκος, που θα ξαναβάλει μπροστά την τέχνη του. Κατά βάθος γνωρίζει πως ό,τι δίνουμε κάνει πρώτα εμάς πλουσιότερους. Και τι πλουσιότερο να δώσει κανείς από μια γλώσσα φωτεινή, παρήγορη, μεστή; Μια γλώσσα που θα τρυπώσει μέσα από το δέρμα στο αίμα. Κι από το αίμα στην καρδιά και στο βλέμμα…
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΗΧΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ
Ο ραφτάκος των λέξεων / Αντώνης Παπαθεοδούλου
εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή
Μεταίχμιο, 2017
ΣΕΙΡΑ: ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ
36 σελ. ISBN 978-618-03-1250-8.
Υ.Γ. Οι αρχαίοι Έλληνες φαντάζονταν τα λόγια φτερωτά, έπεα πτερόεντα, που απελευθερώνονται από το κλουβί /στόμα του ομιλητή, για να εισέλθουν στην πύλη/στόμα του ακροατή. Από κει, άραγε, πού πάνε;
~Κατερίνα Δημόκα
Σου άρεσε το άρθρο; Βαθμολόγησέ το!
Latest Blog:
Εργαστήρια πειραμάτων posted on 20 Feb 2024 09:09
