ΒΟΙΩΤΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ - ΑΡΓΥΡΩ ΑΓΓΕΛΙΝΑ-ΖΩΓΡΑΦΟΥ "Ύμνος στην Έρκυνα"

News » ΒΟΙΩΤΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ - ΑΡΓΥΡΩ ΑΓΓΕΛΙΝΑ-ΖΩΓΡΑΦΟΥ "Ύμνος στην Έρκυνα"
Posted on 15 Mar 2019 07:23

ΒΟΙΩΤΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΑΡΓΥΡΩ ΑΓΓΕΛΙΝΑ-ΖΩΓΡΑΦΟΥ

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΚΥΝΑ

Αν δεν ήσουν ποτάμι, θα ήσουν φλέβα γαλάζια στο χέρι,
κρυφή ενοχική ζωή, αποτυχημένη επιστροφή.
Έκπληξη που δεν ξάφνιασε, φίλος που δε θυμάται.
Αν ήσουν στον κάμπο θα σ’ έχανα
στο βουνό δε θα σ’ έβλεπα.
Πέρασες, όμως, δίπλα μου
κι άρχισες να με καλοπιάνεις με το μονότονο,
παραπονιάρικο σκοπό σου:
«Μου φαίνεται δε μ’ αγαπάς,
τη θάλασσα σκέπτεσαι».

Αυτό σκορπούσες στ’ αυτιά των περαστικών.
Δεν είναι αλήθεια! Να με ρωτάς πρώτα.
Λούφαξες στις ρίζες των πλατανιών να μη σε ακούνε
στην αιώνια θλίψη που ξέρει να κρατά τα μυστικά.
Πριν χρόνια στο ίδιο μέρος, σου υποσχέθηκα την επιστροφή.
Σ’ αναζήτησα σε πελάγη, σε βαθιές θάλασσες κι ωκεανούς.
Θυμάσαι τις χάρτινες βαρκούλες μου;
Καράβια έγιναν που δε γνώριζα.
Παντού γύρευα την υγρή μορφή σου, άλλη ίδια δε βρήκα.

Στον Κόλπο του Λέοντος μας πρόφθασε μεγάλη φουρτούνα.
Μούγγριζαν τα κύματα,
χτυπούσαν τα σιδερένια πλευρά του πλοίου
όμοια φανατικός καλόγερος την καμπάνα.
Κινδύνευσα!
Είμαι φίλη της Έρκυνας! φώναξα
και μ’ άφησαν η Σκύλα και η Χάρυβδη.
Τη γαλήνη σου σκέφτηκα, την ψιχαλιστή σου αύρα.
Το μάτι της Δήμητρας όταν ψάχνει την κόρη της.
Πώς γίνεται σε ξένο κόσμο να σκέφτεσαι τα ίδια!
Τ’ άκουσε ο Ποσειδώνας κι ησύχασε την κόρη του, τη Μεσόγειο
λίγο την τρύπησε με το πιρούνι.

Γιατί θυμώνεις άδικα;
Εσύ με τρομάζεις, η θάλασσα με ταξιδεύει.
Τα βράδια στερεύεις στον ύπνο μου
και η παιδούλα γίνεται γριά φοβιστική.
Η Περσεφόνη χάνει το φως της
και η πανέμορφη πουπουλένια χήνα
απελπισμένη χτυπά τα φτερά της
στην αναγγελία θανάτου απ’ τον μάντη Τροφώνιο.
Την κρατά στη ζωή λίγο παραπάνω, να φωτίζει το σκοτάδι.
Ιερείς πλέκουν στεφάνι άσπρο απ’ το φέγγος των φτερών της.
Κόκκινο σιγά σιγά βάφεται και σβήνει στο βωμό των χρησμών.
Πώς να αντέξω στον εφιάλτη;
Ποιος μύθος θα απομυθοποιήσει το άγνωστο
για να σταματήσεις να κυλάς με την έγνοια;

%CE%91%CE%A1%CE%93%CE%A5%CE%A1%CE%A9%20%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%CE%99%CE%9D%CE%91-%CE%96%CE%A9%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%A6%CE%9F%CE%A5-%CE%A6%CE%A9%CE%A4%CE%9F.jpg

Ονομάζομαι Αργυρώ Αγγελίνα- Ζωγράφου. Γεννήθηκα στη Λιβαδειά το 1956.
Είμαι συγγραφέας. Έχω εκδώσει το μυθιστόρημα «Το Δυσλεκτικό Βραχιόλι του Μάρτη» από τις εκδόσεις Θερμαϊκός και το παραμύθι «Ο ξένος των Χριστουγέννων», από τις εκδόσεις Φίλντισι.
Έχω παρουσιάσει αρκετές φορές ανέκδοτα διηγήματα, παραμύθια και ποιήματά μου σε εκδηλώσεις για παιδιά (ανάγνωση, εργαστήρια δημιουργικότητας) στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς.
Έχω συμμετάσχει ως εθελόντρια στην Εκστρατεία Ανάγνωσης και Δημιουργικότητας 2017 της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, με τίτλο “Περιπέτειες από σημείο σε σημείο” στην ενότητα «Ένα εργαστήριο για τη Χιονάτη και τα σημεία με τον τρόπο της Warja Lavater».
Συμμετείχα σε σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής, όπου ολοκλήρωσα σειρά διηγημάτων με θέμα την Έρκυνα το ποτάμι της Λιβαδειάς.
Έχω παρουσιάσει ποιήματά μου σε εκδηλώσεις της «Εστίας Μητέρας» της Λιβαδειάς καθώς και στον Μορφωτικό Σύλλογο Λιβαδειάς σε εκδήλωση για τους Λιβαδειώτες Λογοτέχνες.
Έχω παρουσιάσει παραμύθια μου σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και σε εκδηλώσεις για ανάγνωση βιβλίων σε βιβλιοπωλεία στην Αθήνα.

Στη φετινή γιορτή μας για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης συμμετέχουν οι Βοιωτοί Ποιητές: