ΒΟΙΩΤΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΥΜΠΛΑΛΕΞΗ "ΕΓΩ…"

News » ΒΟΙΩΤΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΥΜΠΛΑΛΕΞΗ "ΕΓΩ…"
Posted on 18 Mar 2018 08:00

ΒΟΙΩΤΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΥΜΠΛΑΛΕΞΗ

ΕΓΩ…

Άνδρας δεν ήμουν.
Είχα ωστόσο των ανδρών την ευφυία!
Γυναίκα ήμουν;
Σίγουρα είχα γυναικείες αρετές!
Παιδί δεν ήμουν.
Είχα ωστόσο ψυχή ευαίσθητη παιδιού!
Ενήλικας ήμουν;
Σίγουρα έτσι μ’ είχαν βαφτίσει!
Οι Μητριάρχες μ’ ήθελαν Πόρνη,
Με τη χαρά μου σε κοινοκτημοσύνη.
Οι Πατριάρχες μ’ έχριζαν Αγία,
Με την ευδία μου σ’ εμμονή ενδοοικογενειακή.
Κι όταν κατάλαβα πως η κακιά κυβέρνια,
Είν’ η αφορμή που σάπιζεν ο κόσμος∙*
Τις δυο αποσκευές μου σ’ ιδεολογική έθεσα καθαρότητα.
Και τη φιγούρα μου σε μίμο του εαυτού μου.
Κι Αγέλαστος κατέστην Πέτρα,
Στης Έρημης το μέσον Χώρας.
Συγκίνηση καμιά δεν ένιωθα!
Της μονότονης τα τούλια δεν φοβόμουν σποδού,
Που τη συνοχή σ’ υπαιτιότητα μετάλλασσε∙
Τυφλά μόνο τα προσκυνούσα!
Κι απίθωνα σε σκηνικό θνησιγενές τον κόσμο∙
Με τρόπο εκτοπισμένο κι ίσως προειδοποιητικό.
Αυτό που εδώ με φέρνει, είναι αυτό π’ από ’κει με άρπαξε.
Το Ολικό ή το Ατομικό να διακομίσω Πεπρωμένο;
Κι ήρθα και σάστισα καθώς απ’ τα χυτά μαλλιά∙
Αράθυμες σήπονταν οι κενοδοξίες.
Δυσκίνητη της οίκησης η χλομάδα,
Πάνω απ’ τα βρώμικα τ’ οχετού νερά∙
Μυρσίνης έμπηξα στη μασχάλη κλωνιά,
Τα οκνά της ρόδας σπιρούνισα άτια∙
Κορφές να διαπραγματευτούν και βυθούς.
Θαλασσί πάνω και κάτω, δυο του νερού μεταμορφώσεις∙
Κι η σπίθα π’ αόρατα φυτοζωούσε…
Κι ως ψηλαφητά μες στη νύχτα προχωρούσα,
Στο κρυφτό αφοσιωμένη με της Δοκιμασίας τα δόκανα∙
Όχι σε μάχητα ξακουστή μα σε φορμόλη πλέοντας.
Κι έτσι στις Συμπληγάδες ανάμεσα, χωρίς να σχηματίζω κρίση∙
Με την ηρεμία μου αξήγητη, υετούς να σκανδαλίζει εαρινούς.
Καθυστερώντας επιδιορθώσεις…

*LaDivinaComedia, Καθαρτήριο, CantoXVI, στ. 103-105, μτφ. Νίκος Καζαντζάκης

Το Ποίημα είναι απόσπασμα απ’ την Ποιητική σύνθεση «Στις ακρώρειες της Μοναξιάς», Ευαγγελία Τυμπλαλέξη, Εκδόσεις Ωρίωνας, 2017.

%CE%95%CE%A5%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%CE%99%CE%91%20%CE%A4%CE%A5%CE%9C%CE%A0%CE%9B%CE%91%CE%9B%CE%95%CE%9E%CE%972.jpg

Η Ευαγγελία Τυμπλαλέξη γεννήθηκε στο Μόναχο Γερμανίας. Διδάσκει τη γαλλική γλώσσα επί 25 συναπτά έτη.Το 2014 ξεκίνησε σπουδές στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, τις οποίες διέκοψε συνειδητά.

Το 2014 διακρίθηκε με τον τρίτο έπαινο απ’ την Εταιρεία Λογοτεχνών Πάφου για το αλληγορικό διήγημα «Στα ρηχά της κλεψύδρας», το οποίο άπτεται της θεματικής του Χρόνου και πως αυτός επηρεάζει την ανθρώπινη οντότητα. Την ίδια χρονιά αποσπά το τρίτο βραβείο απ΄ το περιοδικό «Κελαινώ» για το ποίημα «Φουσκοθαλασσιά», το οποίο πραγματεύεται αλληγορικά τη θεματική της Ζωής, η οποία παρομοιάζεται με τη θάλασσα.

Το 2015 εκδίδεται το ποιητικό έπος «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω» απ’ τις εκδόσεις Αγγελάκη, το οποίο συγγράφεται με μαθήτριά της και αφορά στο διαχρονικό χάσμα των γενεών.
Το 2017 οι εκδόσεις Ωρίωνας εκδίδουν την ποιητική της σύνθεση «Στις ακρώρειες της Μοναξιάς», η οποία αφορά στον εκφυλισμό των σχέσεων ανάμεσα στα δύο φύλα, τα οποία ασφυκτιούν προσπαθώντας να επιτηδευτούν-αποδείξουν τον ρόλο τους ενστερνιζόμενα τις δοτές συμπεριφορές υπό το θεμελιακό πλαίσιο της Πατριαρχίας.
Το 2018 κυκλοφόρησε απ’ τις εκδόσεις Πηγή η ποιητική της σύνθεση «Επιμενίδειος Οίστρος», η οποία πραγματεύεται την πορεία του ανθρώπου προς τον θάνατο. Ο θάνατος συνιστά τον μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου, ο οποίος εκφράζεται με αντιδράσεις φανερές ή υφέρπουσες στην καθημερινότητά μας. Όταν η Ποίηση προσπαθεί να πραγματευτεί αυτή τη δυσπρόσιτη θεματική δια μέσω μίας εν ζωή πένας κλυδωνίζεται με τρόπο ανεπίστρεπτο κι ανεξήγητο, αφού ασυνείδητο-υποσυνείδητο-ενσυνείδητο εναντιώνονται σθεναρά. Είναι σαν να ποντίζεσαι στη λίμνη Αχερουσία χωρίς να γνωρίζεις αν θα καταφέρεις να αναδυθείς. Μεταξύ δύσπνοιας κι άπνοιας, ΜΟΝΟΣ ο δημιουργός στέκεται απέναντι σ’ αυτή τη μάχη…
Ταυτόχρονα πολλά κείμενά της έχουν δημοσιευτεί στα διαδικτυακά περιοδικά: //Λόγιος Ερμής, Σφήκα, Αιολικά Γράμματα, Fractalart.//

Στη γιορτή μας για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης συμμετέχουν οι Βοιωτοί Ποιητές: