Βγαίνοντας απ΄το σχολείο… (ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ, 23/4/15)

News » Βγαίνοντας απ΄το σχολείο… (ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ, 23/4/15)
Posted on 29 Apr 2015 07:46

Στις 23 Απριλίου 2015, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Βιβλίου από τη Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς, τα πρωτάκια του 2ου Γυμνασίου Λιβαδειάς δραπέτευσαν από το σχολείο τους και τη δεδομένη καθημερινότητά τους και πλημμύρισαν με τις χαρούμενες φωνές τους και τις πρωτότυπες ιδέες τους το φιλόξενο χώρο της Βιβλιοθήκης μας.

Με την εκπαιδευτικό κ.Κατερίνα Δημόκα τόλμησαν κάτι μοναδικό…! Να εμπνευστούν και να συνθέσουν συλλογικά ένα ποίημα! Εμψυχώτρια και συντονίστρια αυτού του πρωτότυπου εγχειρήματος η φιλόλογος κ. Κατερίνα Δημόκα καθοδήγησε με γνώση, πείρα και ευελιξία τα παιδιά να περιδιαβούν τα άγνωστα μονοπάτια της ποιητικής δημιουργίας, να αυτενεργήσουν, να πειραματιστούν, να αφήσουν αχαλίνωτη τη φαντασία τους και τέλος να απολαύσουν την ποιητική σύνθεση που συνεργαζόμενα κατόρθωσαν!

Αφετηρία και έμπνευση για τα εν λόγω "Ποιητικά Γυμνάσματα" αποτέλεσε το ποίημα του Ζακ Πρεβέρ "Βγαίνοντας από το σχολείο" που διδάσκεται στην Α΄Γυμνασίου στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Έτσι οι μαθητές ξέφυγαν από τα στενά όρια της τυπικής μάθησης και μεταμορφώθηκαν σε εκκολαπτόμενους μικρούς ποιητές!

Και το αποτέλεσμα της ποιητικής τους δοκιμής που πλουσιοπάροχα τους αντάμοιψε:>

Βγαίνοντας απ' το σχολείο…

Βγαίνοντας απ΄το σχολείο μας
συναντήσαμε σ΄ένα μακρύ δρόμο
δύο ξωτικά
που μάλωναν για ένα τσουκάλι με χρυσό.
Τους κλέψαμε το τσουκάλι,
για να σταματήσουν να μαλώνουν,
και το χαρίσαμε στους φτωχούς.

Συναντήσαμε ακόμα
ένα σμήνος από περιστέρια
πάνω από το δάσος της φαντασίας,
που πετούσαν φτιάχνοντας το σήμα της ειρήνης.

Καθώς προχωρούσαμε
μας ακολουθούσε ένα μαύρο νέφος,
σταλμένο από τη μάγισσα-Ρύπανση.
Τότε ανεβήκαμε σ΄ένα μαγικό χαλί
και υψωθήκαμε πάνω από το μαύρο νέφος.

Πετούσαμε ανάμεσα στα σύννεφα
κι ο ήλιος φώτιζε το πρόσωπό μας.
Ξαφνικά είδαμε ένα αερόστατο
στα χρώματα ουράνιου τόξου.
Μπήκαμε στο αερόστατο αλλά για λίγο,
αφού ένας απρόσεχτος γερανός
το τρύπησε με το ράμφος του.

Προσγειωθήκαμε στις όχθες του Αμαζόνιου ποταμού,
που μας παρέσυρε με το ορμητικό του ρεύμα.
Οδηγούμασταν σε έναν ψηλό καταρράκτη
και θα γκρεμιζόμασταν σίγουρα, αν δεν μας έσωζε ο Ταρζάν.

Μας έδειξε την πύλη της επιστροφής
μέσα από τη ζούγκλα και με φτερά
στους ώμους επιστρέψαμε πίσω.

Στη θέση του σπιτιού μας βρήκαμε
ένα παλάτι
και στη θέση του σχολείου που αφήσαμε
ένα λούνα-παρκ!

Α2 2ου Γυμνασίου Λιβαδειάς