"Μεγαλώνοντας (με) το παιδί μου" | Κώστας Γκοτζαμάνης

News » "Μεγαλώνοντας (με) το παιδί μου" | Κώστας Γκοτζαμάνης
Posted on 11 Mar 2015 11:44
Πρωτοποριακό και ανατρεπτικό ήδη από τον τίτλο του το βιβλίο του ψυχιάτρου Κώστα Γκοτζαμάνη «Μεγαλώνοντας (με) το παιδί μου», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη, είναι ένας από τους πιο χιουμοριστικούς, εύληπτους και ουσιαστικούς οδηγούς επιβίωσης για οικογένειες.

Megal%3Bvnontas.jpg

Ο συγγραφέας προσπαθεί να ξεμπλέξει ένα κουβάρι συναισθημάτων που αναπτύσσονται μέσα στη σύγχρονη ελληνική οικογένεια, την οποία οι νέες προκλήσεις που προκύπτουν από τις ραγδαίες αλλαγές στις κοινωνικές συνθήκες και απαιτήσεις έχουν αλλάξει και επιδιώκει να ενθαρρύνει την ελληνική κοινωνία να διαφοροποιήσει τις προτεραιότητες και τη στάση της σε σχέση με την ανατροφή και την εκπαίδευση των παιδιών.

Πρώτα από όλα ο τίτλος… «Μεγαλώνοντας (με) το παιδί μου» αντί για το γεμάτο αυτοπεποίθηση "Μεγαλώνοντας το παιδί μου" δηλώνει την παραδοχή από τους γονείς της άγνοιάς τους για το πως θα γίνουν επιτυχημένοι γονείς καθώς και τον έντονο προβληματισμό τους δια βίου.

Δεχόμαστε ότι όλοι οι γονείς έχουν καλά αισθήματα για τα παιδιά τους. Όμως αυτά δεν αρκούν για να τα βοηθήσουν να μεγαλώσουν και να γίνουν αυτόνομοι ενήλικοι. Οι περισσότεροι γονείς είναι πολύ φοβισμένοι απέναντι σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα που αισθάνονται να τους απειλεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις, χρησιμοποιούν αυτό το φόβο σαν βασικό εργαλείο στην ανατροφή των παιδιών τους με συνέπεια να γίνονται υπερπροστατευτικοί και να εμποδίζουν ή να καθυστερούν το μεγάλωμα και την αυτονόμηση τους.

Το βιβλίο περιλαμβάνει πραγματικές ιστορίες που "βλέπουν" στις ζωές των άλλων.Απουσιάζει χαρακτηριστικά η ξύλινη γλώσσα και οι επιστημονικές αναλύσεις.Το χιούμορ λειτουργεί καταλυτικά και θεραπευτικά στις δύσκολες καταστάσεις. Ακόμη λείπουν οι έτοιμες απαντήσεις του «ειδικού» ή οι συνήθεις στομφώδεις αφορισμοί.

Ο λόγος του βιβλίου είναι προφορικός, σαν να μιλάει ο συγγραφέας όσο πιο απλά γίνεται σ’ έναν φίλο για την εμπειρία του, για ιστορίες που έζησε ή άκουσε. Το βιβλίο συγκροτείται από μια σειρά ιστοριών που, με τρόπο συνειρμικό, η μια οδηγεί στην επόμενη, γι’ αυτό το λόγο ο αναγνώστης πρέπει να τις διαβάσει με τη σειρά. Παρεμβάλλονται ελάχιστα σχόλια, καθώς δεν τον ενδιέφερε να δώσει τις δικές του απαντήσεις.

Πρωταγωνιστές ο πατέρας, η μητέρα και ο εαυτός ως παιδί και ως ενήλικας με στόχο την έκθεση συμπεριφορών προς μίμηση ή προς αποφυγή.Όπως για παράδειγμα, ο συγγραφέας αναφέρει ότι η σχέση μητέρας γιου είναι στα ελληνικά δεδομένα μια σχέση ασφυκτική, μια σχέση που πνίγει την ενηλικίωση του γιου.

Οι παραδοσιακοί ρόλοι του πατέρα, της μητέρας, της κόρης, του γιου παγιωμένοι από το παρελθόν, ωστόσο αναχρονισμένοι, στοιχειώνουν τη σύγχρονη οικογένεια. Για να μεγαλώσουν οι σύγχρονοι γονείς τα παιδιά τους, για να τα βοηθήσουν να αυτονομηθούν θα πρέπει και οι ίδιοι να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν παράλληλα με τα παιδιά τους, αναζητώντας νέα ταλέντα.

Είναι υποχρεωμένος λοιπόν ο γονιός να ασκηθεί σε νέες δεξιότητες, να μάθει να συζητάει με τον εαυτό του, να μάθει να συζητάει και να συνεργάζεται με τα παιδιά του και κυρίως με τον άλλο γονιό. Με άλλα λόγια, ο σύγχρονος γονιός δεν μπορεί να μεγαλώνει τα παιδιά του αν δεν δουλεύει με τον εαυτό του, αν δεν μεγαλώνει και ο ίδιος. Στόχος του συγγραφέα «να σταθεί δίπλα στους γονείς που θέλουν να μεγαλώσουν ελεύθερα παιδιά».

O ψυχολόγος θα ήθελε να δει «έναν πιο ενεργό πατέρα, που θα κινηθεί με αποφασιστικότητα προς το εσωτερικό της οικογένειας, σε μια νέα θέση, που θα χαρακτηρίζεται από την άμεση και στενή σχέση με τα παιδιά του και από τον ισότιμο διάλογο και μια νέου τύπου συνεργασία με τη μητέρα».

Επιπλέον, ο Κώστας Γκοτζαμάνης τονίζει πως θα ήθελε «μια πιο ανοιχτή οικογένεια, που θα συμμετέχει σε δίκτυα αλληλεγγύης και συνεργασίας με άλλες οικογένειες και από την πλευρά της κοινωνίας ένα άλλο σχολείο, ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα, που θα μπορεί να προσφέρει περισσότερη χαρά στα παιδιά και δυνατότητες εκπαίδευσης στους γονείς».

Συμπερασματικά μέσα στο βιβλίο ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με αλήθειες, μύθους που καταρρέουν, γονείς που αρχίζουν να δουλεύουν με τον εαυτό τους και να ωριμάζουν μαζί με τα παιδιά τους.Ο αναγνώστης θα αναγνωρίσει τον εαυτό του μέσα στις ιστορίες του βιβλίου, να συνδεθεί συναισθηματικά με αυτές, να ανατρέξει στις δικές του εμπειρίες και να γεννήσει τις δικές του σκέψεις και τις δικές του ιδέες. Το βιβλίο αυτό θα γίνει καταλύτης για μια προσωπική διεργασία που θα περιλαμβάνει τα συναισθήματα, τις εμπειρίες και τις σκέψεις του αναγνώστη και θα οδηγεί στην επεξεργασία των δικών του απαντήσεων.

Και το ζητούμενο είναι η μέρα που ένα παιδί θα μπορεί να ανταποδίδει την αγάπη και τον σεβασμό που του χάρισε ο γονιός του λέγοντάς του μια τόσο απλή φράση όπως «είσαι πάντα δίπλα, ποτέ απέναντι, ξέρεις ν’ αγαπάς»…

by Ιωάννα Ζωγράφου, φιλόλογος

Σου άρεσε το άρθρο; Βαθμολόγησέ το!

αξιολόγηση: 0+x

Latest Blog:

Εκτός αν ορίζεται διαφορετικά, το περιεχόμενο αυτής της σελίδας διανέμεται σύμφωνα με την άδεια Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License