News » Παπαγιάννη Μαρία | "Εκεί και πάντα αλλού"
Posted on 29 Oct 2014 08:45
Η ζωή είναι σαν ιστός αράχνης άλλοτε μας πάει σε φωτεινά κι άλλοτε σε σκοτεινά μονοπάτια και μερικές φορές μπροστά σε ένα …μεταίχμιο.
Αυτές ήταν οι σκέψεις μου καθώς διάβαζα απνευστί το βιβλίο "Εκεί και πάντα αλλού" της Μαρίας Παπαγιάννη, από τις εκδόσεις Πατάκη, ένα δευτεριάτικο φθινοπωρινό απόγευμα, μετά από πρόταση της πολύ καλής, έμπειρης και ειδικής στο καλό βιβλίο, συναδέλφου Μήτσας Νικολάου.
Η ιστορία της Δώρας και του Γρηγόρη: Καθρέφτης συμβίωσης της πλειοψηφίας των σύγχρονων ζευγαριών. Η σχέση τους πολύχρονη έχει φτάσει σε αδιέξοδο που ακόμα δεν έχουν συνειδητοποιήσει, όμως το υποψιάζονται. Μεγάλη κουβέντα το «για πάντα» και χρειάζεται αρκετή ψυχανάλυση για να αποδεχτεί κανείς τη λήξης του, αφού όλα τα όνειρα, οι έρωτες και οι προσδοκίες μ’ αυτό πιστοποιούνται. «Για πάντα», όμως, τίποτα δεν διαρκεί και, κυρίως, ο έρωτας. Η Δώρα λοιπόν, περνά τη φάση της ψυχολογικής της ενηλικίωσης, πράγμα που συνεπάγεται τη λήψη καθοριστικών αποφάσεων. Η ενδοσκόπηση και η ανατροπή θα έρθει σταδιακά μέσα από τυχαία γεγονότα και τυχαίες γνωριμίες, με αφετηρία, όμως, το γεγονός ότι η κόρη τους, συνδετικός κρίκος των δύο, θα φύγει για σπουδές.
Η Δώρα στη δουλειά της συνδέεται με μια ηλικιωμένη γυναίκα, τη Σαπφώ. Όταν εκείνη πεθαίνει, της κληροδοτεί το ημερολόγιό της. Μέσα από τις σελίδες του η Δώρα θα κάνει ένα απροσδόκητο ταξίδι στο παρελθόν, σε μια Ελλάδα που δε γνώρισε, και θ’ ακολουθήσει τα ίχνη μνήμης που άφησε πίσω της η Σαπφώ. Μικρές πτυχές στη σκιά της μεγάλης Ελλάδας που παραπαίει ανάμεσα σε πολέμους, ηρωικές στιγμές και σκοτεινούς εφιάλτες.
Αυτή την περίοδο ο νεαρός Αχιλλέας έρχεται στην Αθήνα από το νησί του γεμάτος προσδοκίες και όνειρα. Η ζωή του θα συνδεθεί με τον ερχομό της σοκολάτας, που θα τον μαγέψει και θα τον κάνει να βλέπει τα κανονικά σαν θαύματα. Σοκολατάκι φώναζε, πολύ αργότερα, την εγγονή του τη Σαπφώ και θα προσπαθήσει να της γνωρίσει τον κόσμο. Όταν ο παππούς Αχιλλέας τής αφήσει το χέρι, η Σαπφώ μεγαλώνοντας στα χρόνια της διάψευσης θα γνωρίσει τον έρωτα, αλλά δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει τα όρια και να τον διεκδικήσει με σθένος.
Μια λεπτή γραμμή χωρίζει τη ζωή στα δύο. Την περνάς ή όχι; Κι αν από την άλλη πλευρά βρίσκεται ό,τι αγάπησες περισσότερο; Το ακολουθείς με οποιοδήποτε τίμημα; Ένα λεπτό νήμα χωρίζει την ευτυχία από τη δυστυχία, την αυτοπραγμάτωση από το ανεκπλήρωτο…..
Το ημερολόγιο της Σαπφώς θα βοηθήσει τη Δώρα να αναμετρηθεί με τη ζωή της, να ξεπεράσει τα διλήμματά της, να κάνει τις ώριμες επιλογές της. Σαν να ξεκόλλησε μια μικρή πετρούλα που εμπόδιζε το νερό να τρέξει και τα μάτια να δουν.. Κι ένιωσε η Δώρα ανάλαφρη κι ελεύθερη να τολμήσει, να τρέξει, κι ας πέσει. Ήξερε ποιον δρόμο ήθελε να πάρει, και θα τον τολμούσε χωρίς να αναρωτιέται αν θα την οδηγούσε στον απολεσθέντα της παράδεισο ή σε μία αέναη αναζήτηση χωρίς σαφές τέλος…..
Ένα από τα πρωτότυπα στοιχεία που διανθίζουν αυτό το βιβλίο είναι η ύπαρξη επιστολών μεταξύ των ηρώων της δεύτερης ιστορίας, εκείνης της Σαπφώς και του Ανδρέα, που εγκιβωτίζεται στην πρώτη. Επίσης, υπάρχει και το ημερολόγιο της Σαπφώς, με τις καταγραφές του μεγάλου ανεκπλήρωτου έρωτά της, που του προσδίδει γοητεία και το κάνει να μοιάζει με μυθιστόρημα γραμμένο τον περασμένο αιώνα, να θυμίζει παλιές ιστορίες γεμάτες ρομαντισμό.
Ο τίτλος του, με μια πρώτη ματιά ασαφής, μας προκαλεί να επιχειρήσουμε μια δειλή απόπειρα ερμηνείας: Μοιάζει να μας λέει πως, ενώ το «εκεί» παραμένει σταθερό σημείο αναφοράς των ηρώων, το «πάντα αλλού» είναι ένα ουτοπικό, ονειρικό σημείο, το οποίο προσδοκούν αλλά δεν τολμούν γιατί θεωρούν πρέπον το δυναστικό «εκεί». Αυτό το «εκεί» φαίνεται πως ήρθε η ώρα του να εκθρονιστεί και να πάρει τη θέση του το «αλλού» ως ελεύθερη και συνειδητοποιημένη, πια, επιλογή της ηρωίδας.
Το μυθιστόρημα είναι χαμηλότονο, χωρίς εξάρσεις και συγκρούσεις.Η αφήγηση είναι άνετη, γοργή. Η συγγραφέας βρίσκεται κοντά στους ήρωες, παντογνώστρια αφηγήτρια, γνωρίζει τις μύχιες σκέψεις όλων. Έτσι μπαίνει στο μεδούλι της ουσίας, ψυχογραφεί τους πρωταγωνιστές, ρίχνει φως στην ψυχή της Ελληνίδας, αλλά και κάθε γυναίκας.
Το βιβλίο διαβάζεται με ενδιαφέρον, συγκινεί γιατί πιάνει το σφυγμό της πραγματικότητας, γιατί λέει αλήθειες και δεν ξεπέφτει σε φτηνούς, λαϊκούς, φεμινιστικούς ανταγωνισμούς, δεν μας αφήνει με την πίκρα μιας χαραμισμένης ζωής αλλά μας προσφέρει γενναιόδωρα μια ξεχωριστή γεύση γλυκιάς νοσταλγίας.
Για ενήλικες.
Το παρόν βιβλίο μελετάται αυτό το διάστημα από την πρώτη ομάδα ανάγνωσης Ψυχολογίας στη βιβλιοθήκη μας.
by Ιωάννα Ζωγράφου, φιλόλογος
Σου άρεσε το άρθρο; Βαθμολόγησέ το!
Latest Blog:
Εργαστήρια πειραμάτων posted on 20 Feb 2024 09:09
